الهی نامه از عالم فرزانه استاد حسن زاده املی

الهی،ماهمه بیچاره ایم وتنها تو چاره ای،و ما همه هیچ کاره ایم وتنها تو کاره ای!

الهی،وای برمن اگر دانشم رهزنم شود و کتابم حجابم!

الهی،از روی افتاب و ماه وستارگان شرمنده ام،از انس و جان شرمنده ام،حتی از روی شیطان هم شرمنده ام،که همه در کار خود استوارند و این سست عهد،ناپایدار!

الهی،رجب بگذشت و مااز خود نگذشتیم،توازما بگذر!

الهی،ان خواهم که هیچ نخواهم!

الهی،همه سر اسوده خواهند و حسن دل اسوده!

الهی،از نماز و روزه ام توبه کردم؛به حق اهل نماز و روزه ات توبه ی این نااهل را بپذیر!

الهی،اگرچه درویشم،ولی دارا تر از من کیست؟؟؟که تو دارایی منی!

الهی، روزم را چون شبم روحانی گردان و شبم را چون روزم نورانی!

الهی،اگر ستارالعیوب نبودی،ما از رسوایی چه می کردیم؟؟؟

الهی،اثر و صنع توام،چگونه به خود نبالم!

الهی،هرچه بیشتر دانستم،نادان تر شدم.بر نادانیم بیفزا!

الهی،خفتگان را نعمت بیداری ده و بیداران را توفبق شب زنده داری و گریه وزاری!

الهی،وای بر من اگر دلی از من برنجد!

الهی،اگر گلم و یا خارم از ان بوستان یارم!

الهی،به سوی تو امدم؛به حق خودت مرا به من برمگردان!

الهی،فرزانه تر از دیوانه تو کیست؟؟؟

الهی،شکرت که فهمیدم که نفهمیدم!

الهی،در شگفتم از کسی که غصه خودش را نمیخورد و غصه روزی اش را میخورد!

الهی،بدان بر ما حق بسیار دارند تا چه رسد بر خوبان!

الهی،خوشا انان که در جوانی شکسته شدند،که پیری خود شکستگی است!

الهی،شکرت که پیر نشده استغفار کردم،که استغفار پیر استهزاء را ماند!

الهی،ان که تورا دوست دارد،چگونه با خلقت مهربان نیست!

الهی،عمری اه در بساط نداشتم و اینکه جز اه در بساط ندارم!